(S3) Episode 7: Make You Feel My Love

Ang Nakaraan Sa Rainbow Connection...
*****

2001
School fair. Tuwing December ay nagse-celebrate ang school ko ng foundation day. Isang linggong walang gagawin kung hindi sumakay ng rides, kumain at maglaro. Isang linggong masaya sana kung may kasama ka.

But as all you know, medyo hindi maganda ang ugali ko. Medyo lang naman. Chos. Kaya wala akong masyadong kaibigan sa school. Kung meron man akong kaibigan, feeling ko natatakot lang sila sa akin dahil bully ako. Minsan malungkot. Pero naisip ko noon na mas mabuti na 'yun. It is better that they fear me kesa ako ang mabully na bakla ako. Yes, kahit all boys school may bullying na nagaganap sa mga bakla.

Mag-isa ako noong nakaupo sa benches ng school. Kumakain ng hotdog nang may tumabi sa akin.

NIKKO: Anong drama mo at nag-iisa ka diyan? Iniwan ka ng mga alagad mo?
GREEN: Alone time. Okay daw 'yun paminsan-minsan.
NIKKO: Alone time? O alone ka lang talaga?
GREEN: Gusto mong sundan ko 'yung sapak ko sayo last week? Kung wala kang magawang matino, huwag ako ang guluhin mo.

Tatahimik si Nikko. Titingin sa malayo. Napansin kong malungkot din siya. Naawa naman ako.

GREEN: Eh ano ring drama 'yan? Umeemote ka rin diyan sa gilid.
NIKKO: Alam mo kung ano weird? Kahit na lagi tayong nag-aaway at nagbubugbugan, ikaw lang talaga nakakausap ko dito sa school. Matatapos na ang taon, wala pa rin akong kaibigan. Kung tutuusin ikaw ang kaibigan ko dito.
GREEN: Leche! Hindi tayo magkaibigan! Saka malay mo next year okay ka na sa kanila. Ako nga since elementary kasama ko na sila dito pero katabi mo pa rin ako ngayon dito.
NIKKO: Uyyy! May soft side ka pala! Try mo kasi minsan ngumiti at maging mabait.
GREEN: Para ano? Landiin nila ako? Lokohin?
NIKKO: Hindi. Para magkaroon ka ng totoong kaibigan.
GREEN: Whatever. Okay namang mag-isa.
NIKKO: Pero malungkot.

Natamaan ako sa sinabi ni Nikko. For the first time nafeel kong may sense pala 'tong matangkad na lalakeng 'to.

NIKKO: Kaya dapat simulan mo na ngayon. Mag-share ka naman ng hotdog mo. Gutom na ako.
GREEN: Walang pera? At ano 'yan, cheap tactic mo to make friends? Baka sabihin nila na ang star varsity player dati nakikipagkaibigan sa bakla.
NIKKO: Wala naman akong choice. Joke! Anong masama? Wala namang mangyayari sa atin. At wala ka ding choice ngayong araw kung hindi kausapin ako dahil mapapanis laway mong mag-isa buong linggo. Ako lang nakakatiyaga sayo. So paano? Friends na tayo? Isisigaw ko na para official! 

Siguro malungkot lang talaga ako noong araw na 'yun. Idagdag pang nung kinakausap niya ako, parang nakikita niya ang nasa loob ko...ang mga tinatago ko. At mahina ako sa mga taong ganun. Nahulaan ni Nikko ang kiliti ko.

Kaya that was the start of our friendship. Isang pagkakaibigan na nagsimula dahil wala kaming choice. At ngayon ay nagsisimula kami ng bagong chapter bilang magkarelasyon...pero hindi dahil wala na kaming choice. Pero dahil we chose to be in a relationship with each other.

PRESENT
Kaya nang marinig ko ang balita kay Lara ay takbo agad ako sa hospital. Alam kong marami akong tanong sa relasyon namin ngayon. Lalo pa sa naisip ni Nikko na secret lang kami pero i-park muna natin ang issue dahil kailangan niya ako ngayon.

Pagbukas ko ng pinto ay halos manlambot ang mga tuhod ko. Nai-injure siya sa mga basketball games niya dati pero OA ito. Bugbog na bugbog ang katawan niya at bali pa ang paa. Wala na akong nagawa kung hindi tumakbo sa tabi niya at halikan siya.

*****
Mabilis din ang paggalaw ni David sa pinaplanong negosyo. Ayaw niya sigurong makaramdam ng idle moment. Kung hindi feeling ko ay mararamdaman niya ang mga nagbabago sa katawan niya dahil sa mga gamot na iniinom. Idagdag pang kapag hindi ka busy ay naiisip mo ang mga bagay na kulang sayo. Para kay David, ano pa nga ba, siyempre love na 'yun!

Mabilis nagkapirmahan at nabili ang lupang nakita nina David at Jaboom. Buti nalang at madaming connections si bakla kaya nakakuha din siya agad ng mga gagawa. Mapera naman kasi si David!

Mainit ang araw at hinihintay ng dalawa ang architect. May gusto kasing ipabago si David sa kitchen. Late ang ka-meeting at hindi nahalata ni bakla na nakatunganga nalang siyang nakatingin sa hinahalong semento.

JABOOM: (matatawa) Buti pa ang mga buhangin at bato...nadidiligan.
DAVID: Nagsalita ang may ganap!
JABOOM: Of course! Never yata akong nabakante. Laging nadidiligan ng malaking hose ang pechay ko!

Tuloy lang ang tawanan at kuwentuhan ng dalawa ng maputol sila ng isa sa mga trabahador. Ito ay si Roger. Matangkad, moreno at borta!

ROGER: Sir, sa loob ho ba ipapasok 'tong ibang kahoy?
JABOOM: (flirty) Mam. Mam ang itawag mo kay Marnee. At oo, sa loob ipapasok 'yan. Isagad mo ha.
ROGER: Ho?
DAVID: Wala. Huwag mong pinakikinggan 'tong si Jaboom. Ipasok mo na Roger.
JABOOM: Nandito na pala sa coffee shop ang sagot sa problema mo ateng!
DAVID: Gaga ka!

Mangingiti lang si David. Pero hindi niya madi-deny na sinundan niya ng tingin ang pawisang katawan ni Roger na papasok sa loob.

*****
Nasa trabaho naman si Edgar. Pagod na pagod sa pagtanggap ng mga tawag ng mga reklamador na customer ng account nila. At least nawawala sa utak ang mga problema niya. Ang tagal na rin niyang hindi naramdaman na at home siya sa trabaho. Walang pastor, walang bible verses at walang tatay na makulit. Buti na lang din at break na.

Pero kait napipilitan lang magpunya sa church ay may isang discovery si Edgar. Tumatakbo sa isip niya ang bago niyang crush sa church. There is something weird with the guy dahil maliit boses nito pero sobrang type siya ni Edgar. Nagsindi ng yosi si bakla habang tuloy na nawawala sa imagination.

Hanggang sa may makisindi kay Edgar. At namukhaan niya ito. Naging maaliwalas ang mukha ni bakla.

EDGAR: Wait, ikaw 'yung nasa church last week 'di ba? (at ikaw ‘yung crush ko-sa sarili niya lang) I'm Edgar by the way.
MK: MK bro. Natandaan nga kita. Dito ka rin ba? Sa 6th floor ako.
EDGAR: Ako sa 9th. Small world. (69 yeah!- again sa sarili lang niya!)
MK: Oo nga. Punta ka ba sa Sunday? Badtrip nga. Graveyard ako ng sabado.
EDGAR: Ako din. Gusto mo sabay na tayo?

In fairness talaga kay Edgar. Laging maaasahan sa mabilisang pagporma sa mga bet niya. Medyo maliit si MK pero kuhang-kuha niya ang type ni Edgar sa mga nabebetan!

*****
Maaga namang dumating sa airport si Ram. This is it na para kay bakla! Pupuntang Singapore para mag-unwind at para na rin sa article na gagawin. Sa isip niya, makakatulong na rin siguro ang pag-alis para huminga at mag-evaluate ng mga bagay-bagay. Miss na niya kaming mga kaibigan. Lalo pa at bigla niyang naalala ang mga pagtravel namin before. Naisip niyang pagbalik niya ay makiki-connect na siya ulit sa amin ni David. Siguro rin by that time ay lumamig na ang ulo niya kay Edgar.

Kung tutuusin ay kaming tatlo na ang pinakamalapit na tao kay Ram. Close naman siya sa pamilya niya pero mas sa kaibigan umiikot ang mundo ni bakla. Kaya kahit paano ay kabado siya sa pag-alis dahil unang beses niyang aalis na hindi kami kasama o hindi namin siya hinahatid.

Mahaba na ang pila sa pagkuha ng boarding pass at madami na ding tao. Alam niyo naman ang ganap sa airport natin. Irita pa si Ram dahil may sumisiksik sa kanyang nanay sa likod. Nabangga niya tuloy ang lalake sa harap niya.

RAM: Ay sorry!

Tumango lang ang lalake. Napansin pa tuloy ni Ram na pareho sila ng bag ng lalake.  Buti nalang wala siyang issue kapag may kaparehas na gamit. Mukhang bibitbitin lang din kasi ni kuya ang bag niya. Hanggang sa umusad na ang pila at ang lalake sa harap na niya ang nasa counter. Nabangga na naman siya ni nanay sa likod.

RAM: Misis, ano po bang problema? Konti na lang hihintayin niyo, see? Kanina pa kayo tulak ng tulak!

Mapapahiya ang nanay sa likod. Kasabay noon ay sisigaw na ng next si ate. Kaya go na si Ram. Pagkatapos ay kumain muna si bakla habang naghihintay. Kukunin niya ang iPad sa bag. Bubuksan niya ang bag at nagulat siya dahil hindi niya gamit ang laman. Nagkapalit sila ng lalake sa harap ng pila.

*****
Mabilis namang nagising si Nikko pagkatapos kong dumating. Para siyang batang nagpapaawa dahil nawawala na ang bisa ng mga pain killers.

LARA: Iwan ko muna kayong dalawa. Bibili lang ako ng kape.

Pag-alis ni Lara ay lalong nagpaawa at nagpalambing ang loko.

GREEN: Ano bang nangyari sayo?
NIKKO: (mahina at groggy) Bigla kasing nag-overtake 'yung nakabangga sa akin. Inaayos na ng parents ko 'yung damage. Buti nga hindi ako tinakbuhan.
GREEN: Buti talaga. Lecheng 'yun!
NIKKO: Sweet naman ng baby ko... I love you...
GREEN: (tiinatago ang kilig) Yes? Naaksidente ka lang baby na tawag mo sa akin? May I love you pa... O dahil 'yan sa mga gamot?
NIKKO: Ganun talaga! Baby naman e.... Araaay! Masakit!
GREEN: Alin? Saan?
NIKKO: (ngumunguso) Dito o. Masakit baby! Kiss mo...

Kikiligin na lang ako. At pagbibigyan si Nikko. Pagkatapos ko siyang halikan ay saktong dadating ang parents ni Nikko.

MRS.FLORES: Buti gising ka na. Si Ate Lara mo nasaan?
NIKKO: Bumili ng kape.
MR.FLORES: May bisita ka pala.
NIKKO: Si Green po. Classmate ko nung highschool, tanda niyo?
MRS.FLORES: Yes, I remember. Nakuwento ni Ella na nagkita kayo ulit nitong classmate mo.
MR.FLORES: Bakit ba kasi kayo nag-break? E di sana may girlfirend kang nag-aalaga sayo ngayon.
MRS.FLORES: Oo nga 'nak. Paglabas mo din pala sa bahay ka na muna. Walang mag-aalaga sayo sa condo mo.

Parang gusto kong lumubog sa kama. Gusto kong sabihing ako ang mag-aalaga kay Nikko pero parang bawal. Sino ba naman ako? I went from baby, to classmate, hanggang sa isang taong naikuwento ng ex ng boyfriend ko. Hindi ko naisip na aabot sa ganito. Buti pa dati, ang dali naming isigaw na magkaibigan na kami. Ngayon hanggang bulong lang ang pagiging kami.

*****
Tuluy-tuloy ang buhay ng apat ng hindi nagkikita...hanggang kailan ito mga inday?
Akala namin friendship story ito?
Kayanin pa kaya ni Green ang mga ganap? Saan papunta ang dramang ito?
Si David naman ay go lang sa negosyo? Go din ba kay Constru Roger?
Ano naman kaya ang mangyayari kay Ram? Maibalik kaya ang bag ni bakla? Simula palang ng out of the country problema agad?
At siyempre, once a malandi always a malandi. Saan papunta ang panlalandi ni Edgar kay MK? Ano nga kaya ang lihim niya?

Abangan sa susunod na ganap ng RAINBOW CONNECTION 3!!!