Episode 2: Hello? Is it me you're looking for?

Ang nakaraan.

***

Everything happens for a reason.

I know. Ang cliche ng saying na yan. Pero as of now, iyan ang paulit ulit kong sinasabi sa aking mga friends after nung epic fail Valentines party na pinuntahan namin. May dahilan kung bakit berde ang mga halaman, may dahilan kung bakit sinisilang at dumadami ang mga bakla sa mundo (para magsabog ng kagandahan at kaligayahan sa earth), may dahilan kung bakit naging kapitbahay ni Green si Nikko, may dahilan kung bakit umuwi ang jowa ni David with a new guy (na hopefully hindi niya niloloko si David), may dahilan din kung bakit malibog lang si Edgar at higit sa lahat may dahilan kung bakit hindi sumipot si random guy! (bilangin kung ilang beses ginamit ang salitang dahilan sa talatang ito.)

Bakit nga ba hindi sumipot si random guy?

a. May family emergency. Kailangan niyang umuwi.
b. Naaksidente. (crossing my fingers)
c. Trip lang niyang mang-iwan sa ere.
d. May ibang date.
e. Hindi naman talaga niya ako trip. He is just being polite nung tinanong ko siya about the party.
f. May family emergency kasi naaksidente yung date niya at iniwan niya ako sa ere dahil hindi naman niya talaga ako trip. in short, all of the above.

Ayos lang. Narealize ko hindi pa ba ako nasanay? Sa aming apat ako lang talaga ang may zero love life since birth. Si David na may listahan ng boyfriend na kayang mapuno ang isang yellow pad, front and back in 10 arial font. (or OA lang ako? Pero I swear, isama mo diyan ang fling lang at yung sa POV niya na seryosohan pero wala man lang isang linggo) Then itong si Edgar na buong 100 pages ng yellow pad kayang kayang punuan with his sexual encounters at si Green na wasak na wasak ang puso kay Nikko.    Sa aming apat, kami na lang ni Green ang NBSB pero unlike Green na marunong sumugal pagdating sa puso (Ayan nabitter tuloy. Chos) ako huling huli na. Nanatili na sa Mayan Calendar ang aking love story at baka kasama pang lumubog sa Atlantis.

Pero sabi ko nga, everything happens for a reason...

Hindi dumating si Random Guy para hindi maging distraction at destruction sa aking goal. This way, hinahayaan ako ng universe na magconcentrate sa aking ultimate dream. I have this dream na magsulat ng aking sariling comic book. Kalevel ng aking mga idol na sina Carlo Vergara at Arnold Arre! Wala pa akong material actually. Wala pa akong inspiration. Naisipan kong makipagbrainstorm sa mga friends ko kaninang breakfast, syempre wala akong napala.

Walang ibang litanya si Green kung hindi ang kaniyang bagong kapit bahay na sa galit niya ay hindi niya matawag ito sa two syllables nitong pangalan. He-who-must-not-be-named ang drama at Voldemort levels lang ate? Then si David walang ibang ginawa kung hindi i-istalk sa phone ang boyfriend. Gumawa pa ng poser Grindr account para raw macheck niya kung naglalagi roon ang jowa niya at syempre si Edgar iniinis lang si David. Chinachat siya sa Grindr at sinasabing "Attention, nangangaliwa ang boyfriend mo!" Ayun, nagkapikunan. Hindi nag-uusap ang dalawa sa breakfast bonding. Walang interesadong magbrainstorm. Nganga. Green kept on angsting about Nikko. Kesyo nanadya raw ba ito? Sa dinamirami ng condo, bakit sa condo pa namin...  blah blah blah... Mabuti pa raw ako ang issue lang hindi sinipot sa party... etcetera etcetera... Good morning Sabado di ba? Wala akong napala, hindi naman interesting ang premise na tungkol sa baklang bitter sa love at may issue sa boyfriend kaya gumawa ng isang poser account.

Natapos ang breakfast na meron kani-kaniyang issues. Ayaw umuwi ni Green sa inis. Mabuti na lang at may rehearsals siya sa isang upcoming play sa theater company na kinabibilangan niya at doon na lang daw niya ibubuhos ang energy niya. Then si David, ayun paranoid android pa rin sa boyfriend at dapat daw nitong malaman ang lahat bago pa siya maisahan ng bufra. Si Edgar pupunta sa gym. Alam na. At ako. Wala. Aakyat sa condo nang nakanganga.

Papasok ako sa aking sanctuary. Tatambad sa akin ang linya ng mga libro na kinolekta ko through the years. Then sa gilid ang aking study table kung nasaan nakapatong ang aking ever reliable laptop at ang aking sketch pad and art stuff.

Walang ideang naglalaro sa utak ko. Walang ibang ideya na pumapasok. Bwisit kasi pilit na ginugulo ako ni random guy. Siya ang nagsusumiksik at pinagtutulakan ang mga ideya na nakikipagbuno sa mga brain cells ko. I. Hate. It. Hindi ako mapakali. Kailangan ko ng closure. Hindi pa talaga kami nag-uusap ni random guy dahil since after nung party hindi ko na siya tinawagan or tinext ulit. Syempre mapride ako. Ako kaya ang inindiyan. Eh pinanindigan pala ng gago, sa text man lang hindi nagsorry. Bwisit. Kapal ng mukha. Anong akala niya? Siya si Mario Maurer? Excuse me. Susuyuin sa text? Hay.  Hindi ko matiis. Kasi feeling ko hangga't hindi siya nagkakaclosure sa utak ko, hindi ito mabubura kaya naman I texted him, "Kumusta?"

Message sent.

Kain na agad ng pride. I just knew noong nagkapalit kami ng kape, everything happened for a reason...

"Miss, ang pait ng kape."
"Miss, ang tamis ng kape ko!

Sabay kaming nagreklamo kay Ate Barista. Then, narealize namin, nagkapalit kami ng order. Siya walang sugar ako merong sugar pero same coffee. Iced Caffe Mocha ng Starbucks. Ang pangalan namin "Mark". Wow. Romcom moment.

Kaya pala nagkapalit kami. Agad siyang nagpakilala with his raspy masculine voice. Sexy. "Hi, Mark, I'm Mark." Natatawa pa siya. Pero agad ko siyang kinorek, "Actually, my real name is Ram." Pinaliwanag ko na hindi ko binigay ang aking real name sa tuwing umoorder ako ng kape. Wala. Pa-cool lang. So ang sinasabi ko random name lang. Like Britney, Megan, Meredith, Bruno, Gardo etc etc but never Ram.

Kung anong boring ng name niya, ganun naman ka-swabe ang personality niya. A good conversationalist. Ako naman, nakatitig lang sa kaniya. He is ruggedly cute. Kaya hindi ko na siya pinakawalan after that. Sabi ko kahit bawal ang date sa party dahil usapan namin, kebs na, aayain ko itong lalaking ito tutal madalang lang naman akong magkadate no! So inaya ko siya... "Gusto mong magchill later? Valentines Party kasi sa condo..." and he said yes. Nagkapalitan pa kami ng number! Panalo.

Kaya abot langit ang ngiti ko.

Pero hindi nga siya sumipot sa party. Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung bakit. At naiinis ako sa thought na ang laking percentage ang kinakain niya sa thoughts ko!

Beep! Beep! Sunod sunod ang text na natanggap ko sa Viber (we are always online), pinutol ang aking pagmumuni-muni. Panicking Edgar sa thread naming apat. May babae raw na ipapakilala sa kaniya ang parents niya next week! Kasi naman pinipilit na siyang mag-asawa ng mga ito kaya heto with their Chinese culture, may babaeng anak ng amiga ng nanay nila na bet ireto sa kaniya. Kailangan daw ng emergency meeting! David tells him na karma niya yun sa pang-iinis sa kaniya. Si Green, go lang daw. Ang tipid sumagot ni bakla, palibhasa may pinagdadaanan at alam na alam na siya rin gustong magpatawag ng emergency meeting... at syempre sabi ko, game, sa aming fave cafe!

Hanggang sa makakatanggap ako ng text! Akala ko mula sa isa sa kanila, pero pagcheck ko ng phone... SHET! SI RANDOM GUY NAGTEXT!

Kinakabahan akong binuksan ang message niya...

"Hu u?"

Pucha.

letter g. Hindi sumipot si random guy kasi nagka-amnesia siya?!

Kakaumpisa palang, patapos na ba agad ang  love story ni Ram?

Nagtagumpay kaya sa pagstostalk si David sa kaniyang boyfie?

Ano nga ba ang ginawa ni Nikko kay Green kaya ganun na lang kagalit ang huli?

Sino ang babaeng papasok sa buhay ni Edgar?

But of course, ano ang rason sa lahat ng mga happenings na ito?

Keep on reading Rainbow Connection.

Episode1: Rainbow Connection Part1&2

Aminin man natin o hindi, lumaki tayo na naniniwalang ang LOVE ay walang kinikilalang mukha, kasarian, kulay, katayuan at kung ano pang bullshit yan. Ang LOVE daw ay makapangyarihan na basta totoo ito ay mananaig ito sa lahat. Na lahat tayo ay may happy ending at may nakalaang tao para sa atin. Wala din daw mangyayari sayo kung hindi ka gagalaw at kukuha ng pagkakataon. Noong mga bata pa tayo ay bini-brainwash na tayo ng mga magulang natin pati na lahat ng pinapanuod natin.

Iyan din ang paniniwala ni Lara. May nakilala siyang lalake at nahulog agad ang loob niya dito. Ganun din ang lalake sa kanya. Matapos ang ilang buwan ng pagiging steady ay kumuha na sila ng condo unit nila. Live-in na sila kung baga. Hanggang sa isang umaga ay may babaeng sumusugod sa unit ni Lara. Asawa ito ng boyfriend niya. Wala siyang kaalam-alam na isang taon na siyang kabit!

Walang magawa si Lara kung hindi makipaghiwalay sa lalakeng mahal. Wala rin siyang magawa kung hindi lumipat ng tinitirahan at parentahan ang unit dahil halos araw-araw siyang ginigiyera ng misis ng boyfriend niya.

Naikiwento niya sa akin ang lahat ng ito habang nagkakape kami isang araw. Nagpapaalam na siya sa pinakamabuti niyang kapitbahay...ME. Chos. Kawawang Lara! Ang tangi niya lang bang kasalanan ay magmahal? Maliii! Ang kasalanan niya ay hindi niya alam na bago na ang takbo ng mundo.

Maligayang pagpasok sa bagong mundo!

 Isang mundo na hindi lahat may happy ending. Mundong madalang si Mr. Right at madalas si Mr. Right Now lang. Isang mundo na uso na ang friendzone kahit wasak na ang puso mo. Mundo kung saan uso na ang biggest mistake ay to fall in love with your bestfriend. Isang mundo kung saan ang LOVE ay katumbas ng holygrail. Matagal ng hinahanap ng lahat pero wala pa talagang nakakahanap.

Ako si Green. Period. Green lang. Walang apelyido. Parang sina Madonna at Cher. Im a theater actor who gets inspiration sa mga kontrabida ng mga teleserye. At ito ang aking kuwento. *evil laugh*  Charot. Ito ay kuwento ko at ng tatlo ko pang kaibigan...

Si David Alarcon na nagtatrabaho sa isang advertising company. He is my complete opposite. Alam niya kapag may opportunity at kinukuha niya agad ito. Siya lang ang may boyfriend sa aming apat ngayon. Though hindi naman talaga siya nawawalan. *evil laugh*

Si Ram Santillan. A brilliant writer. Dream niyang makapag-sulat ng isang comic book. Pangarap niya ring makilala bilang isang magaling na manunulat ng mga novels. Kung kaming apat ang mean girls, siya si Gretchen Wiener. Siya kasi ang sabihan namin ng mga secrets namin dahil magaling siya magtago ng mga ito.

At si Edgar Chiu. Mataas na ang position niya sa call center na pinagtatrabahuhan. Half chinese, matangkad, chinito, guwapo. Pero huwag kang papaloko dahil bakla din siya! *evil laugh* At hindi ito alam ng pamilya niya kahit na nakeme na niya halos lahat ng lalake sa Tomas Morato.

Magkakaibigan na kaming apat since first year college. Dahil na rin ito sa isang event sa school na saka ko na lang ikukuwento. Magkakapitbahay din kami sa condo na tinitirahan ko pero iba-ibang floor.

Today, like every Saturday morning, nagbe-breakfast kami sa isa sa mga favorite naming coffee shop sa Tomas Morato.*Idol kasi namin ang Sex And The City Girls! Hahaha*  Kinukuwento ko sa kanila ang pag-alis ni Lara. Pinsan niya raw ang nakuha niyang tenant at ako ang napili niyang magbantay para may friend na ang cousin dear niya. Nang dumating naman si David nagpipilit na si Ram na pumunta kami sa Valentines Day party na sposored ng condo namin. Siyempre NO ang sagot ng lola niyo. Ayokong makiuso.

Ang kaso lang, hindi naman ako sinuportahan ni David. Being a believer in love, pumayag siya kahit nasa Singapore ang boyfriend niya. Darating na din si Edgar na may kasama na namang bagong lalake. Hindi man lang niya ipapakilala sa amin dahil nagsex lang naman daw sila at di na dapat kaibiganin. Kahit siya papayag. So talo na naman ako. Kaya para pumayag ako may isa akong kundisyon.

Pupunta kaming apat na walang dates. Payag naman si Ram basta lang makaparty. Ok lang din sina David at Ram. Kaya gora na kami sa party nung gabi.

So akala ko okay na ang lahat. I prepared at nagbihis ng maganda kong black outfit para umattend sa party. Laking gulat ko na lang ng makita ko si Edgar sa party. Kasama niya yung guy na kasama niya kaninang umaga. I mean, hindi na nga niya pinakilala tapos ngayon, isasama niya pa sa party. Lalo pa at nagkasundo na kaming apat na NO DATES!

Simula nung time na yun, sira na ang plano. Dumarating si Ram na hanggang tenga ang smile. He met this random guy sa Starbucks dahil nagkapalitan sila ng kape. *ang tatanga di ba?!* At naaya niyang maging date sa party. Mga punyetang hindi marunong sumundo sa pinag-usapan.

Buti na lang at nasa Singapore pa rin ang boyfriend ni David kaya kami na lang ang magkasama...

But NO. He heard daw na pauwi na rin ang bf niya. Inisip niya na baka isu-surprise siya kaya hindi sinabi sa kanya. At hinihintay niya rin ito sa party after leaving a note sa bahay nito. So okay, siraan ng plano, sisirain ko din ang gabi nila. Warla na ako.

Badtrip na akong umiinom sa may bar at nagsusunog ng baga sa yosi. Kapag nagbi-bitter kasi ako isa lang ang sinasampal nila sa akin. Dapat daw maging happy na lang ako for them kung hindi ako makalimot sa past. Sa past kong si Nikko. Whatever. Huwag natin siyang pag-usapan. Tse!

At habang tumutugtog ang Love You Like A LoveSong ni Selena Gomez ay lango ng sumasayaw ang mga tao whole making-out on the side. Narealize kong isang oras na akong mag-isa. Siguro nasa paligid ang mga friends ko at nagsasaya.

Kasama ni Edgar si John. Hindi niya tunay na pangalan dahil nga hindi siya pinakilala. Edgar is really trying hard para patulan ang pagiging pasweet nitong si John pero hindi siya nagtatagumpay. Hindi siya ganun. Hirap si Edgar kung hindi sex ang dapat mamagitan sa kanila ng isang tao. Commitment ang isa sa mga kinatatakutan ni bakla. Habang si John naman ay naghahanap talaga ng magiging partner na hindi mabibigay ni Edgar. Ang ending, iniwan na lang bigla ni Edgar ang boylet niya.

Nasa may entrance naman si Ram. Hinihintay pa rin angStarbucks random guy niya. He tried calling the guy for the Nth time pero walang sumasagot. Hurt siya dahil sa tanda naming ito (mid 20s) uso pa rin pala ang pang-iindian. Eemote pa sana si Ram ng marinig niyang tinutugtog ang Someone's Always Saying Goodbye ni Allona.

Ang kantang ito ang sumpa kay David. Buong buhay ni David, tuwing naririnig niya ang kantang ito ay himalang nagbe-break sila ng boyfriend niya sa panahong iyon.

Kahit ako ay na-alarm. Nakita na lang naming tatlo si David na umiiyak sa may gilid ng dj. Inaaway na niya ang kawawang lalake sa pagpapatugtog ng kanta. Idagdag pang wala pa rin ang boyfriend niya. Nang tawagan niya pa ay ibang lalake ang sumagot. Mukhang umuwi pala ang boyfriend niya dito sa Pinas na hindi siya ang sosorpresahin. Bigo na naman ang ate ko.

Kapag may ganito sa barkada, kahit pa nag-away kami kanina ay burado agad. Inupo na lang namin si David at kinalma. Ram being an optimist ay sinabi pang baka kaibigan lang iyon ng boyfriend ni David. Kahit ako sinabi ko na kailangan nilang mag-usap para malinaw ang lahat.

Hanggang sa patugtugin ang Rainbow Connection na themesong naming apat. Dahil sa kalasingan ay naiyak na din ako. I feel bad for my friends na sa paghahanap nila ng LOVE ay nangyayari sa kanila ito. Nagtoast kami at nag-hug. Mushy man pero the moment calls for it. At the end of the day, marami ka mang sakit na maramdaman sa buhay at pag-ibig...hindi mo malalagpasan lahat kung hindi dahil sa mga kaibigan mo. Dahil sila ang totoong nagmamahal sayo.

Ito ang simula ng kuwento naming apat. Kuwento ng pagkakaibigan at paghahanap ng pag-ibig at lugar sa mundo.

*Makahanap kaya si Edgar ng lalakeng makakapagpatino sa kanya?

Ano ang mangyayari kay David at sa boyfriend niya? May iba nga kaya talaga ito?

Magkita pa kaya si Ram at si Starbucks random guy? Ano ang dahilan kung bakit hindi ito sumipot?

Papasok na sa unit niya si Green. Naghahalungkat siya ng susi niya sa bag nang makitang bukas na ang unit ni Lara. Lumipat na ang pinsan nito. Kakatok siya para kilalanin ito dahil sa kanya naman inihabilin ni Lara ang pinsan niya. Gulat na lang si Green na ang pinsan ni Lara at ang bago niyang katabing unit ay si Nikko Flores. Ang past.

                         

Abangan ang mga susunod na mangyayari sa buhay ng apat nating bida sa...

RAINBOW CONNECTION.

*imadeface was used for the pictures*

ABANGAN

RAINBOW CONNECTION

MAGSISIMULA NA... BUKAS!

ORANGE

optimism

spontaneity

enthusiasm

ABANGAN

si RAM

at kung ano pa ang madadagdag niyang kahulugan sa kulay 

ORANGE

BLACK

emptiness

mystery

classic

ABANGAN

si GREEN

at kung ano pa ang madadagdag niyang kahulugan sa kulay 

BLACK

BLUE

calm

spirituality

truth

ABANGAN

si EDGAR

at kung ano pa ang madadagdag niyang kahulugan sa kulay 

BLUE

WHITE

weddings

clarity

new beginnings

ABANGAN 

si DAVID...

at kung ano pa ang madadagdag niyang kahulugan sa kulay 

WHITE

Letter from THE MANAGEMENT

Mabuhay! 

Nais po naming ipabatid na matapos ang ilang episodes, pinuputol na po namin ang blogseryeng "Minsan ang Minahal ay Ako" sa kadahalinang nahinto po ang produksiyon dahil sa pag-aalsa ng mga manunulat sa loob ng halos dalawang taon.

Matapos po ang masusing pag-aaral, nagpasya po ang buong pamunuan na tapusin na lamang ang nasabing blogserye at maghain na lamang ng panibagong putahe. Ang bagong blogserye na ihahatid ay mas moderno ang kuwento at inaasahang papatok sa panlasa ng aming mga mambabasa.

Salamat sa pang-unawa (Mga lintik na writers na yan!) at nawa'y magpatuloy ang inyong pagsuporta sa blogserye.

Keep the fire burning!

-THE MANAGEMENT-