*****
Saan na nga ba, saan na nga ba?
Saan saan na nga bang’ barkada ngayon.
Saan saan na nga bang’ barkada ngayon.
Hindi ko
alam kung magpapasalamat ako. Simula ng nagkaroon kami ng problema ng mga
friends ko mas marami na akong oras para sa sarili ko. At mas maraming oras
para pagtuunan ng pansin ang gusto kong gawing graphic novel.
Minsan
masaya ang pakiramdam na disconnected ka sa mundo. ‘Yung parang mag-isa ka lang
at walang gugulo sayo...
Pero
hindi ganun ang araw na ito... Nasa loob ako ng Starbucks Morato na
tinatambayan ko kapag gusto kong mag-isa at magsulat. Biglang nagtext si Green
sa akin. Anniversary nga pala ng college organization namin. Ang sabi ko hindi
ako sure. Pagka-reply ko, saka ko lang napansin na nagsimula ng umulan sa
labas. Ganung-ganun din noong araw na iyon...
*****
Pwede ng pigain ang puti kong panyo dahil sa sobrang basa nito. Nagpumilit pa rin akong gamitin ito para punasan ang tubig ulan sa aking batok at kamay habang nagpapatila ng ulan. Hindi naman ito nakatulong para matuyo ako at mawala ang lagkit. Basang sisiw lang ang peg. Basa na rin ang bag ko.
Kinuha ko
ang basa na ring application form sa bag para sa school paper na balak kong
salihan. Kapag hinayaan ko ito sa loob ng bag baka tuluyan na rin nitong
sipsipin ang tubig mula sa aking makulay na Class A Lesportsac na back pack.
Malapit na ako sa building kung saan gaganapin ang audition, kaunting lakad na
lang pero walang tigil pa rin ang buhos ng ulan at stuck ako sa isang pavilion
kasama pa ang ilang estudyante.
May isang
lalaki pa or beki na walang tigil ang kuda at nagrerecruit para sa isang
theater org. Iniisa-isa niya ang mga tao run. Walang nakikinig sa kaniya. I'm
sure kukulitin din ako nito. I have to dash kaso kapag sinuong ko ang ulan na
ito mapapabirit na ako ng kanta ng Aegis na "Basang Basa sa Ulan."
Not cool. Pero pag pinatila ko naman ito bukod sa pepestehin niya ako malelate
pa ako sa writing auditions dahil twenty minutes na lang magsisimula na ang
audish. So I was about to run for my life nang...
"Hey
girl! Baka gusto mong sumali sa Teatro Maskara?"
"Hindi
e. Thank you." I said politely.
Pero
makulit ang bakla! Masyadong namimilit! Mali-late na ako!!! Nainis na ako,
napilitan akong tumakbo na lang papunta sa building. Doon natigilan ang bakla.
Hindi ko na siya nilingon pa basta kailangan kong umabot sa audish ng school
paper!
Nagsplash
ang puddle of water sa pagbagsak ng aking nagmamadaling paa. Wala nang punas
punas deretso ako sa room kung saan magaganap ang writing test. Nasa labas ang
adviser ng school paper. Isang matandang babae na medyo stout at alam mong
tinina ang maputi ng buhok, nililigpit niya ang booth. Late ako ng mga five
minutes.
"Mam
sorry po nastranded po kasi ---"
"In
the field of Journalism ikaw dapat ang nauuna pa sa balita." Nakatingin
lang siya sa akin. Nanunoot ang tingin.
"Sorry
po talaga kasi po --"
"We
don't accept excuses here. Kung breaking news ito, ang dami ng nauna sa'yo.
Kung sa ganitong simpleng audition late ka na, paano pa kaya sa field? I'm
sorry but you can't enter the room."
Tumalikod
na siya at pumasok na sa room. Napanganga na lang ako. Pumapatak patak pa mula
sa basa kong pantalon ang tubig ulan creating a small puddle on the floor waxed
tiles.
And then,
I heard that cheery voice again..
"Girl
nagmamadali ka nakalimutan mo tuloy ang application form mo! See you later sa
audition!"
Ibinigay
niya sa akin ang application form ng theater org at umalis na lang siya.
Bwisit! Kulang na lang lukutin ko yun at ibato ko sa kaniya pabalik...
I never
thought na magiging close friend ko ang baklang may kasalanan kung bakit ako
hindi nakarating on time sa gusto kong org na salihan.
And that
was my first encounter with David.
*****
And that was my first encounter with Ram.
Dahil nastranded si Ram sa ulan at hindi rin naman
makakauwi, napilitan ko na siyang umattend ng audition dahil nakita ko rin
namang writer siya at naghahanap ng playwright sa org that time.
Feeling ko inis na inis na sakin si Ram noon sa pamimilit
sa kanya pero wala na rin siyang nagawa. Kahit ayaw naman niya talagang umarte,
umeffort na lang si bakla para matapos na. Kita ko sa mata niyang naeepalan
siya sa akin because of my over-confident nature. Oh well, nasanay na lang
siguro siya sa akin through the years.
That day ko din nakilala sina Green at Edgar. Naintimidate ako
kay Green dahil nakaeksena ko siya sa isang improv exercise. Si bakla pang best
actress ang bira agad sa eksena. Lamon na lamon ako. Tapos may trying hard sa
improv na kumuha pa ng isang babae na kunyari papasagutin niya. Kilig na kilig
kay Edgar si bilat. Cute. Ang alam ko, naging crush pa siya ni Ram nun e pero
waley sa acting. Haha. Closet pa si Edgar nun. Sophomore na kami nung umamin si
bakla.
Nakapasa ako. Nakapasa din si Ram dahil mataas siya sa
scriptwriting test. Si Edgar crush nung seniors kaya kahit wala masyadong
talent, pasok na rin. Chos. Besides, Production Management naman aspect na inenlist
niya at hindi acting. Si Green ang favorite. Darling of the members si pota.
And the rest is, as they, say history...
Parang kapatid ko na ang tatlong yan. Kaya it pains me na
medyo hindi okay ang barkada ngayon. Nagkainitan sina Green at Edgar. Hindi pa
rin ako kinakausap ni Ram. Wala na sa akin kung sino ang tama at mali. Gusto ko
na lang na maayos kami ni Ram.
*****
Gusto ko na ding maayos kami ni David...kaming apat.
Kaya heto
ako ngayon, nakaupo pa rin sa couch ng Starbucks at nagmumuni-muni. At habang
tumutuloy ako sa pag-alala ng nakaraan, may isang memory na sumiksik sa akin.Naalala
kong dito sa same coffee shop na ito nakilala ko si Mark.
Si Mark
na weird at hindi ko man maipaliwanag ang mga nangyari sa amin ay masasabi kong
gusto ko. At ramdam kong gusto niya rin ako... pero paano ko ipu-push ang
feelings ko kung hindi ko alam kung saan ako lulugar sa kanya. Hindi ko malaman
kung Paano ko siya babasahin. Hindi ko siya maintindihan.
I felt na
pabagsak na ang luha ko kaya nagmamadali na akong tumayo. Palabas na sana ako
ng...
"Ram?"
Pagtingin
ko sa may counter, nakatayo si Mark, hawak niya ang kamay ng isang cute na
batang lalaki. Nakakapote at nakangiti sa akin.
Naramdaman
kong ito na ang tamang pagkakataon para makapag-usap kami ng masinsinan. After
naming mag-usap, I finally understood David.
I decided
to attend our org’s anniversary party.
*****
Pagdating ko sa party ay si Green agad sumalubong sa akin.
As usual, si Green at isa pang alumni ang punong abala sa
party namin. Siguro ginawa rin ito ni ate para malunod siya sa daming gagawin
at iisipin. Para makalimutan niya ang nanagyari sa kanila ni Nikko. Bineso ko
siya at niyakap. Siya na ang naunang mag-open. Okay lang daw. Para saan pa ang
24 years ng practice kung ganitong sakit lang ay hindi niya makakaya.I just
smiled and wnet to the bar to get drinks. I know Green will be okay. Siya yung
taong ginagamit ang mga hurts para mapush ang sarili to achieve bigger things.
Habang umiinom, nakita ko si Ram na dumarating. Tumalikod
ako. Iiwas sana ako dahil hindi ko naman alam kung papansinin niya ako. Saka ko
na lang naramdaman ang hampas niya sa balikat ko.
“Gets ko na! Gets ko na!” Paulit-ulit na sigaw ni Ram.
Finally he understood na ang reason kung bakit di ko masabi
sa kanya ang secret ni Mark ay dahil kailangang manggaling talaga kay Mark ang
kuwento. Narealize niya na rin na ang kailangan lang sa akin ni Mark noong araw
na nakita niya kami ay ang tulong ng lawyer uncle ko.
Pareho kaming nag-sorry sa isa’t-isa at nagpatawaran. Isa
na lang ang problema ni Ram ngayon. Iniisip niya kung okay lang ba ang magiging
set-up nila ni Mark if ever maging sila? Anak ni Mark ang kasama niya sa Starbucks
at he is fighting for his right to be with his kid. Ayaw kasi ng pamilya ng babae
na makasama niya ang anak dahil bakla siya.
Naloloka si Ram. If ever first boyfriend niya ito pero
ganito naman kalaki ang problema. Ako parang ayaw ko muna ng mga ganyang
lovelife problems.
*****
At wala na nga kaming problema ni David.
Nakiuwento
ko na sa kanya ang lahat at maluwag na kaming babalik sa pagiging magkaibigan.
Nang makita
kami ni Green ay masayang-masaya ang bakla! Nagsimula kami ni David na lokohin
siya na dapat magbati na rin sila ni Edgar. Sabi ko pa na masasakit kasi ang
mga sinabi ni Green kay Edgar.
Tinarayan
naman ako ng maldita. Totoo naman daw ang lahat ng sinabi niya. Mas lumalapit
si Edgar kapag may kailangan at napilitan lang siyang kaibigan ito noong
college sila. Totoo daw naman ang lahat ng iyon pero it doesn’t mean na wala
siyang pake kay Edgar. Mahal niya pa rin ito bilang kaibigan.
Saktong
darating si Edgar. Touched naman ito sa mga sinabi ni Green. Nag-sorry rin
dahil hindi naman niya alam na mali ang timing niya sa pagtawag kay ate. Saka
na lang namin napansin na namamayat si Edgar at mukhang walang tulog.
Nagulat
kami sa sinabi niya sa aming tatlo. Bago pa man kami makapag-react ay umalis
agad si Edgar. Tumakas lang daw siya from Cassandra. Pinagbabawalan na kasi
siya ng monster na makipagkita sa amin dahil lalo daw mahahawa si Edgar ng
kabaklaan. Malapit na ang kasal ni Edgar. Kailangang may gawin kami.
Magkaibigan, magkaibigan magkaibigan parin ngayon.
Magkaibigan, magkaibigan magkabarkada parin ngayon.
Magkaibigan, magkaibigan magkabarkada parin ngayon.
*****
Ano ang mangyayari kay Edgar? Matuloy kaya ang kasal nila ni Cassandra?
Ano na ang
mangyayari kay Green at Nikko? Magbago na naman kaya ang friendship ng dalawa
dahil kay Ella?
Ano ang magiging
desisyon ni Ram? Pipiliin niya ba ang magulong set-up ni Mark o tatapusin na
niya ang lahat?
Ano ang
naghihintay sa kapalaran ni David? Makahanap pa kaya siya ng lalakeng mamahalin
siya o titigil na siya sa paghahanap?
Abangan next week
ang mga sagot sa
Rainbow Connection.