Tuesday, November 11, 2014

(S4) Episode 5: Papa Don't Preach

Ang Nakaraan Sa Rainbow Connection...
*****


Mag-isa akong nakaupo sa hallway ng hospital. Madaling-araw na. The hallway is dark. Galing lang sa pinto ng emergency room ang ilaw kapag bumubukas paminsan.

Nasa emergency room si MK. The doctor is checking the reason for her sudden bleeding. Kanina pa siya tinitignan ng doktor and I don't know the reason why it's taking so long. Hindi ko naman makaya na maghintay sa loob ng ER because the sight of sick people bothers me. Arte! But the real reason is gusto ko lang pangatawanan ang pagiging uninvolved ko sa sitwasyong ito.

As I was waiting, may nakita akong mga anino sa dulo ng hallway. Kasunod ay nakarinig na ako ng mga bulong. And even from afar, hindi ako magkakamali sa tunog na 'yun. I know the sound of lips kissing. I know the sound of a person trying not to moan so loud even if it is so hard to do.

Unti-unti akong lumapit at hindi nga ako ngakamali. Gago 'tong mga baklang 'to. Hindi pinalampas ang madilim na hallway. As if that would also stop me too kung super horny na ako. Even the thought of a CCTV camera makes the deed more exciting.

Umubo ako. As blatant as I can para ipahalata na nakikita ko sila. Na nasa tabi lang nila ako. And it worked. Even in the dark, nakita kong napatingin sila sa akin. I smiled...and they smiled back. And like a film na napanuod ko na ng ilang beses, alam ko na kung saan mapupunta 'to.

Nauna ang isa and he pinned me to the wall. Nakataas ang mga kamay ko at hawak-hawak niya. As if naman papalag ako. He started kissing me while I felt the other one go down on me and open my pants. Pero hindi lang ang akin ang inilabas niya kundi pati ang sa kasama niya. Sabay niyang sinubo. Sabay niyang pinagkasya sa bibig niya. Masaya kung maliwanag para nakikita ko kung paano siya mag-effort sa akin thinking I am so gifted. Haha.

At hindi na rin nakatiis ang isa. Lumuhod na rin siya at sabay nilang pinaghatian ang regalo ko sa kanila. Shit! Ang sarap! At that moment nawala na sa isip ko kung okay ba si MK at ang baby. As always, sa buhay ko, sarap muna bago hirap. Ito ang tumatakbo sa isip ko hanggang sa makaramdam ako ng sobrang sakit! Shit!

Kasunod noon ay naramdaman kong nababasa ang hita ko. Ang bilis ko namang labasan? Pero masakit? Pagtingin ko, even in the dark, alam kong hindi iyon ang dapat lumabas. It was blood. Shit! What is happening???!!!

The two stood up. The other one was holding a knife na dumudugo pa. And the other one was holding... The other one was holding my thing!!!

"Ito ang laging pinagmumulan ng problema. Dapat lang na putulin na!" Sabay na tumatawa ang dalawa.

Aahhhhhhhaaaahhhhhhh!!!!!!!!!!!!!

At nagising ako. Buti nalang at panaginip lang. Muntik ko pang masuntok si Green dahil may hawak din siyang kutsilyo paggising ko.

"Mabubulok na ang mga thingie sa ref. Naawa naman ako sayo kaya iluluto ko nalang. Ano na naman drama mo?" sagot ni Green.

"Nightmare." Totoo naman.

"Bakit? Inuusig ka ng konsiyensya mo dahil sa anak mong ayaw mong pangatawanan? Chance mo na kasi last time. Buti usual spotting lang pala ang ganap ng tibo mong friend. Hindi ka pa ba naawa sa bata?" Tumawa pa ang gaga.

"Ikaw, kung naawa ka, kunin mo pag napanganak niya." sagot ko.

"Yuck! Batang galing sa katawan ng tibo." tuloy sa paghihiwa si ate.

"And besides, it is better this way. Kung malalaman lang ng bata kung sino ang tatay niya, baka ganitong set-up din ang piliin niya." pagmamatigas ko.

Totoo naman. What do I know about responsibilities? What do I know about committing myself to for someone? WALA! Buong buhay ko ng iniiwasan ang mga 'yan, tapos ngayon may ganito.

"Kaya nga! For once daw, humarap ka sa resposibilidad mo. Huwag kang nagtatago." sabat ni Green.

"Ikaw talaga nagle-lecture sa hindi pagtatago? If I know, ang real reason kaya ka nandito ay ayaw mong makita si Nikko sa  building." natatawa kong sagot.

"Leche naman kasi. Nawawala bigla-bigla. Tapos ngayon, babalik ulit ng bigla-bigla. Ano siya kabute?" muntik na niyang mahiwa ang finger niya.

"Miss mo naman di ba?" sundot ko.

"Oo. But that is beside the point. Malaki kasalanan niya sa akin." halatang galit si Green.

"E di awayin mo. Pahirapan mo. Huwag mo nalang iwasan kasi halata namang kating-kati kang makita siya." napaisip ang bakla.

"Huwag mo na din daw iwasan ang baby mo." Ayaw patalo ni Green.

Kaya buong araw kami nagpipilitan sa apartment ko. Sabi ni Green, wala namang expectation sa akin si MK at lalo na ang baby. Baka daw kasi like my fear na madisappoint dati ang family ko, ganun din ang nararamdaman ko ngayon. Bago siya umalis, he told me to take things slow. Kung hanggang saan lang ako comfortable, hanggang dun lang ang gawin ko muna.

And after he left, napaisip din ako. Mukhang tama naman siya. Totoo namang I got scared nung dinugo si MK. Unexpected din na nalungkot ako kung sakaling malaglag ang baby. Buti nalang usula lang daw ang spotting sa first trimester ng pagbubuntis. Siguro nga, I have to man up this time. Hanggang sa paraang kaya ko.

*****
Habang magkasama kami ni Green ay magkasama naman sina Ram at Erik. Kulang nalang kasi maglive-in sila at magkapalit ng mukha. Araw-araw at maya't-maya din naman silang magkasama.

While having lunch sa isang Korean resto sa may rotonda ay masayang-masaya ang dalawa na nagbi-brainstorm para sa sinusulat ni Ram na novel. Boring!!! Hahaha.

Hanggang sa mapansin ni Erik sa kalandian nilang notebook na hindi pa rin nagsusulat si Ram tungkol sa Halloween extravaganza nila. Last week pa tapos si Erik. He wrote how he enjoyed touring guest sa haunted house. May pictures pa ng group mates niya at ng iba-ibang rooms na pinuntahan nila.

"Tinatamad pa ako." ito ang laging sagot ni Ram. Pinagbibigyan naman ni Erik si ate dahil busy ito sa novel. Idagdag pang nakulong siya sa room ng matagal kaya baka traumatic ang experience para kay Ram.

Hanggang sa...

"Ram, buti nakita kita dito. Okay ka na ba? Kala ko di na tayo makaklabas ng room last week. Naiwan mo nga pala panyo mo sa akin." Si Mark. At nanlaki ang mata ni Erik na malamang ito ang kasama ni Ram na nakulong sa room.

Deds!

*****
Mag-isa naman si David sa condo niya. Tinatamad siyang pumunta sa coffee shop niya. Lumalamig na ang panahon at paminsang kumikirot ang tuhod niya. Kaya he opted to stay at home and watch his favorite series.

Natigil siya dahil sa pagtunog ng doorbell niya. Pagbukas ng pinto ay may kahon siyang nakita with a girly ribbon. May card pa that says "ang tunay na ikaw".

He immediately thought na galing ito kay Monti. Lalo pa namang fresh pa sa memory niya ang napagdesisyonan nila. Monti promised na babawi siya. Ipapakita at ipaparamdam niya kay David na tanggap na niya ito kahit maging dull blown girl pa siya.

Kaya kinikilig na kinuha ni David ang kahon at ipinasok sa unit niya. Dali-dali niyang binuksan.

Nagulat nalang siya ng hindi kasweetan ang nasa loob ng box. Nasa loob ay isang picture niya at minarkahan ng x sa face with a lipstick. May wig pang may blood. Hopefully, hindi sa tao iyon.

Napuno ng takot si David. OA naman kung si Monti ang nagpadala ng box. Pero kung hindi si Monti, wala siyang ibang maisip na gagawa nito sa kanya.

*****
Pabalik naman sa unit niya si Green. He's waiting for the elevator to close nang biglang may kamay na humarang para magbukas ito ulit. Malas niya, si Nikko 'to.

Awkward ang elevator ride. Salita ng salita si Nikko. Tanung ng tanong pero hindi sumasagot si Green. Buong time, ang tumatakbo lang sa utak niya ay bakit pa sunud ng sunod ang lalakeng ito sa kanya. Dati naman, umalis na lang ito bigla na parang walang iiwanan.

"Hindi mo ba talaga ako kakausapin? Fine."  pagmamakaawa ni Nikko.

Pero hindi na rin nakatiis si ate.

Bago sila pumasok sa kani-kaniyang unit ay nagsalita na si Green.

"Huwag mo akong kulitin. Kakausapin kita kung kailan ko gusto. Next week. Dinner."

Iyon lang at pumasok na sa unit niya ang mataray na bakla.

*****
As for me, pinagbigyan ko naman ang kunsiyensya ko kahit minsan lang.

Pinuntahan ko agad si MK sa bahay niya and I brought fruits.

"Edgar, huwag kang pasweet. Hindi mo kailangang gawin 'to. Natakot lang ako last time kaya kita tinawagan." pagmamatigas ni MK.

"Choice ko 'to don't worry." sagot ko.

Hindi ko alam kung mapapangatawanan ko itong lahat. And at least I'm doing something. Kasama naman akong gumawa ng batang dinadala niya. Might as well I do my part.



*****
Sari-sari ang mga ganap ng mga bakla!
Hanggang saan kakayanin ni Edgar itong pagsuporta niya kay MK?
Ngayon lang ba ito o tuluy-tuloy na?
Ano kaya ang hinahanda ni Green next week?
May padinner pa si bakla, lalasunin niya kaya si Nikko? Chos.
Ano ang magiging ganap ni Ram ngayong may rason na naman si Erik para magselos? Saan ba talaga papunta ang namumuong triangle na ito? Every season love triangle ang drama ni bakla! Magdecide ka na misis!!!
At sino ang misteryosong nagpadala ng box kay David?
Si Monti ba talaga ito? Kung alam niya lang na nasa loob na ng building niya ang bagong laya na si Roger. Brokot te!

Abangan ang susunod na ganap 
sa nalalabing apat na episodes ng...
RAINBOW CONNECTION
The Final Season

No comments:

Post a Comment